نیویورک‌تایمز در پایان هرسال پنج کتاب داستان و پنج کتاب ناداستان را به‌عنوان بهترین کتابهای آن سال معرفی می‌کند. هیئت انتخابی تاکید می‌کند که این کتاب‌ها لزوما لذت‌بخش‌ترین کتاب‌ها برای خوانندگان حرفه‌ای نبوده‌اند یا از بدیع‌ترین و پیچیده‌ترین صناعات ادبی استفاده نکرده‌اند، بلکه ضمن استفاده از نثری پاکیزه، مسلط و تاثیرگذار موضوعی را مطرح کرده‌اند و پوشش کامل داده‌اند که در روایتی که آیندگان از این سال می‌خوانند اهمیت دارد.
این کتاب‌ها در وبسایت روزنامه نیویورک‌تایمز معرفی و در پادکست نقد کتاب آن مرور و بحث شد و متن زیر گزیده‌ای از این دو منبع است در باب معرفی پنج کتاب برتر ناداستان سال 2019:
1) چیزی نگو
نویسنده: پاتریک ردن کیف
در سال 1972 مهاجمان با صورت‌های پوشانده، جین مک‌کانویل، بیوه 38 ساله و مادر 10 فرزند را از خانه‌اش در بلفاست ربودند. اگر تاریخچه این ماجرا را می‌خواهید باید جای دیگری دنبالش بگردید. این کتاب داستان آدم‌ها است و آن‌چه در شرایط سخت بر سرشان می‌آید. شبیه کارهای داستایوفسکی نشان می‌دهد که انسان‌ها در شرایط بسیار سخت و پیچیده چقدر رفتارهای متفاوتی از خود نشان می‌دهند. «چیزی نگو» به خوش‌خوانی و شیوایی یک رمان نوشته شده است و مستنداتش را با مصاحبه‌های متعدد از افرادی در هر دوسوی این مجادله جمع‌آوری کرده است و در شمن بیان این داستان تاریخ مشکلات ایرلند شمالی را هم روایت می‌کند.
2) کلوب
نویسنده: لئو دموراش
جاشوا رینولدز، نقاش انگلیسی می‌خواست دوستش ساموئل جانسون را که کمی افسرده بود، خوشحال کند. برای همین پیشنهاد داد جلسات منظمی در لندن برگزار کنند و در مورد مسائل فلسفی و اجتماعی روز صحبت کنند. این جلسات به مرور همه روشنفکران آن دوران را جذب کرد و به نماد روشنفکری اواخر قرن هجدهم تبدیل شد. نویسنده کتاب به روشنفکران دور این میز جسم و جان بخشیده و لندن اواخر قرن هجدهم را به زیبایی یک نقاشی تصویر کرده است. او نشان می‌دهد که در جامعه لندن آن روزگار، علاوه بر ویرجینیا وولف که ما می‌شناسیم، چه بسیار زنان روشنفکر وجود داشته‌اند.
3) خانه زرد
نویسنده: سارا بروم
این کتاب که برنده جایزه ملی کتاب سال 2019 شده است، مموآری است با ساختار رمان. سارا بروم با روایت داستان خانه‌ای که در آن به دنیا آمده و بزرگ شده است تاریخ نژادپرستی را مرور می‌کند. خانه زرد به خاطر طراحی بد شهری در طوفان کاترینایی در دهه 60 نابود می‌شود و ساکنانش در سراسر کشور پراکنده می‌شوند. محله‌ای که خانه او در آن قرار داشته از روی نقشه محو می‌شود. او آخرین فرزند از سیزده فرزند این خانه است که پدرش را در شش ماهگی از دست داده و برای نوشتن این کتاب با خواهر و برادرهایش مصاحبه کرده است. تاریخ شفاهی، تاریخ شهری، ترکیبی از فرم‌های ادبی است که خواندنش لذت دارد.
4) کبودی‌های پنهان
نویسنده: ریچل لوییس اسنایدر
یکی از منتقدان نیویورک‌تایمز می‌گوید:
«روی ایوان خانه‌ام نشسته بودم و داشتم این کتاب را می‌خواندم. همسایه‌ای که رد می‌شد، پرسید چه کتابی می‌خوانم. چون همه می‌خواهند بدانند منقد نیویورک‌تایمز چه کتابی می‌خواند. وقتی عنوان کتاب را دید با ناراحتی پرسید: چرا کسی باید چنین کتابی را بخواند؟»
این کتاب درباره خشونت خانگی و قربانیان و نجات‌یافتگان آن است و تمامش بر اساس گزارش نوشته شده است. سازمان جهانی سلامت گفته «مشکلی بسیار شایع و فراگیر در سراسر جهان» است. فقط در آمریکا نیمی از زنانی که به قتل رسیده‌اند توسط شریک فعلی یا سابق زندگی‌شان کشته شده‌اند. خشونت خانگی رایج‌تر از خشونت‌های نژادی، مذهبی و طبقاتی است. این کتاب اطلاعات جامعی در مورد آن ارائه کرده است.
5) نیمه‌شب در چرنوبیل
نویسنده: آدام هیگین‌باتوم
روایت بی‌نظیر هیگین‌باتوم از انفجار اتمی 1968 چرنوبیل، جذاب و پرکشش است. جزییاتی روشن و زنده و شخصیت‌هایی باورپذیر و انسانی درکتاب رواست شده‌اند. کتاب نشان می‌دهد که چطور اشتباه‌های مکرر مقامات روس و سیاست‌های اشتباه و سانسورهای حاکم منجر به چنین فاجعه‌ای در تاریخ بشریت شده است.
هیگین‌باتوم برای نوشتن این کتاب با تمام کسانی که روایتی از آن زمان داشته‌اند، مصاحبه کرده است.
مشهد کد