نویسنده و منتقد و جستارنویس و مموآریست آمریکایی است. در سال 1935 در محله برانکس نیویورک متولد شد و در همین شهر به مدرسه و دانشگاه رفت و مشغول به کار شد. کتاب‌هایش به نوعی تاریخ نیویورک‌اند. در سال 1969 به گروه فمینیست‌های تندرو پیوست و چندین حستار و یک کتاب در این زمینه نوشت.
از جمله شاخص‌ترین کارهایش دو مموآر او هستند با عنوان «وابستگی‌های سخت» و «رسیدن به ارتفاع چشم‌ها». کتابی در آموزش این ژانر نوشته است با عنوان «موقعیت و داستان». در این کتاب درباره ژانر ناداستان چنین می‌گوید:
در دهه 70 کارم را به عنوان نویسنده در ژانری شروع کردم که آن زمان ژورنالیسم شخصی (Personal Journalism) نامیده می‌شد، اصطلاحی به معنای ترکیب جستار شخصی و نقد اجتماعی. به عنوان فمینستی تندرو، برایم طبیعی بود که از لحظه‌ای که پای ماشین تحریر می‌نشینم، از خودم به عنوان وسیله‌ای برای خلق معنایی بزرگتر استفاده کنم. آن زمان البته این حسی مشترک بود.خیلی از نویسندگان چنین می‌کردند. مسائل شخصی سیاسی می‌شد و عناوین استعاری بودند. همه احساس وظیفه می‌کردیم. همه ما فکر می‌کردیم که هر تجربه ما معنایی دارد. نویسنده به هرجا نگاه می‌کرد، می‌توانست خطی روایی از داستانی سیاسی پیدا کند و که در راهپیمایی گفته شده بود، یا در حزب یا اتفاقی. سه نفری که این کار را به عالی‌ترین شکل انجام دادند، جون دیدیون، تام وولف و نورمن میلر بودند.
خلاصه‌ای از کتاب وابستگی‌های سخت این نویسنده را می‌توانید اینجا بخوانید.
مصاحبه مجله برویتی با او را در اینجا بخوانید.
مشهد کد